Wat we kunnen leren van Valentijnsdag.

"Weer zo'n commerciële Amerikaanse traditie, die alleen maar bedoeld is om mensen geld af te troggelen en bloemisten te spekken." De afgelopen dagen hoorde ik soortgelijke opmerkingen regelmatig voorbij komen. Feitelijk gezien zijn ze misschien zelfs waar. Maar wellicht kunnen we er toch iets moois en positiefs uit halen?

Valentijnsdag kan ons eraan herinneren, dat het belangrijk is om aandacht te geven aan onze dierbaren. Om uit het ritme (en misschien zelfs sleur) van alledag te stappen en te beseffen wat en wie echt belangrijk voor ons is. Om onze romantische creativiteit aan te spreken uit liefde voor de ander.

Pak je agenda er eens bij en plan een "date" in met je geliefde. Besteed tijd en aandacht aan elkaar. Wees nieuwsgierig, stel vragen, leer de ander beter of misschien zelfs opnieuw kennen. Er is niks zo krachtig als oprechte aandacht voor de ander.

Een regelmatig gevierde "Valentijnsdag", laten we zeggen één keer per maand, waarin je in liefde samen bent, weer de verbinding met elkaar aangaat en een oprechte connectie maakt met je eigen verlangen en dat van de ander, kan de sleutel zijn tot wederzijds geluk en een langdurige, gepassioneerde en geweldige relatie.

Wie liefde zaait, zal liefde oogsten. Blijf communiceren, blijf verbonden met elkaar, laat je waardering/respect/liefde voor die ander zien. Niet omdat er een speciale feestdag voor bedacht is, maar omdat je oprecht om de ander geeft. Laat Valentijnsdag slechts een herinnering hieraan zijn. Dan maakt het volgens mij ook niet uit hoeveel bloemisten ermee "gespekt" worden. Het gaat dan om jou en de ander.

Echte liefde is niet afhankelijk van een bepaalde dag en vereist ook geen opoffering. Stel je eens voor wat er zou gebeuren als je echt zou luisteren naar je hart!

Fijne Valentijnsdag!